Λ 10931929

9Χ11

Έξω από το λιμάνι της Ύδρας, στρίβει για να μπει. Οι λέμβοι δεν έχουν λόγο να βρίσκονται τόσο κοντά του, και μάλλον πρόκειται για διαμαρτυρία λεμβούχων, που, αν και έπιανε πλέον το πλοίο στην προκυμαία της Ύδρας (πρυμοδέτηση στο βάθος του λιμανιού), απαιτούσαν τα λεμβουχικά δικαιώματα.

1929-08-14

Το «Υδράκι», όπως το αποκαλούσε ο λαός. Το «ΥΔΡΑ» ναυπηγήθηκε το 1899 στο Stabilimento Tecnico της Τεργέστης. Ιδιοκτήτης ο Υδραίος Ιωάννης Λεούσης. Μπήκε στη γραμμή Αργοσαρωνικού το 1900 και εξυπηρετούσε την περιοχή μας πάνω από 30 χρόνια. Ήταν πολύ γρήγορο πλοίο. Μετά τις Σπέτσες έπιανε Λεωνίδιο, Άστρος και Ναύπλιο.
Λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει η αμαξιτή οδός Ερμιόνη – Κρανίδι και η Ερμιόνη έγινε το επίνειο του Κρανιδίου, εκτοπίζοντας το Πορτοχέλι.
Για πολλά χρόνια πλοίαρχος, ο Σταμάτης Μονοχάρτζης. Το 1933 το ΥΔΡΑ πουλήθηκε σε άλλον εφοπλιστή. Ήταν μεικτού φορτίου. Έπαιρνε πάνω από 500 επιβάτες και στη πλώρη φόρτωνε εμπορεύματα και κάθε είδους ζώα. Τα χοντρά ζώα (βόδια, μουλάρια, άλογα,) τα έρριχναν στη θάλασσα, όπου το πλοίο έμενε αρόδου, και κολυμπώντας έβγαιναν στη στεριά. Επειδή το κάρβουνο ήταν ακριβό, χρησιμοποιούσε και ξερά κουκουνάρια (καρούμπαλα), που συγκέντρωνε στην Αποθήκη του Λεμπέση στο Λιμάνι (μετά αποθήκη Μερτύρη). Η επιβίβαση – αποβίβαση γινόταν με βάρκες στις οποίες τα πλοία πλήρωναν λεμβουχικά δικαιώματα. Όταν τα πλοία έπιαναν πλέον στο λιμάνι επί χρόνια ξέσπασε μεγάλη κόντρα με τους λεμβούχους που συνέχισαν να παίρνουν τα δικαιώματα. Αυτός που έσπασε αυτή την κατάσταση ήταν ο Γιάννης Λάτσης με τα πλοία του.
Το 1909 η Ακτοπλοΐα Λεούση και Σια απέκτησε και το «ΑΣΤΡΑΠΗ» που έκανε για λίγο δρομολόγια Αργοσαρωνικού.

–